سلام . چقدر حيف است كه تا جوان هستيم عجوليم و صبر را نمي شناسيم و زماني كه مسن مي شويم مي خواهيم همه ي تجربه هايمان را يكباره به كار بگيريم و آنقدر صبر مي كنيم كه ميميريم .
دوست من تنها نيستيد ، كمي آرام باشيد تا يقين حاصل كنيد كه خدا هميشه با شماست . او تمام نور است . او تمام گرمي هاست . خالا يختان را آب مي كند .... او از رگ گردن به شما نزديك تراست .
سربلند باشيد.
